Syntropic Farming is de naam van de landbouw- en bosbouwtechniek die de Zwitserse Braziliaan Ernst Götsch heeft ontwikkeld. ‘Water plant je’ is één van zijn quotes: koren op onze molen.
Via via hebben we de adviseur Jesper Feenstra gevonden. Jesper heeft met Götsch gewerkt op de boerderij La Loma Vida nabij Granada en met deze opgedane kennis en ervaring heeft hij ons een goed advies kunnen gegeven hoe deze techniek te toe te passen op ons land.

Het eerste advies betreft de wijze van inventariseren van de opeenvolgende successestadia. Een vraag is bijvoorbeeld welke beplantingen de ‘kraamkamer’ vormen voor de volgende stap; hiervoor hebben we de beplantingen op de terrassen en bosflanken op de oost en west hellingen intens bekeken en herkennen de volgende stadia daarin:

1. geploegde grond
2. stekels, grassen, papaver en kamille
3. stekels met rozemarijn en tijm
4. rozemarijn, tijm , jonge pino’s, mastiek en steeneik
5. dicht pino bos, enkele steeneik

Nu is het de kunst om in deze verschillende successie stadia nieuwe beplantingen toe te voegen waardoor in de successie beplantingen zich diverser en rijker ontwikkelen en niet eindigen in enkel naaldbos maar een meer divers bos met meer loofhout. In alle stadia is dat mogelijk, door flink te snoeien, door te mulchen en het graven van greppels of swales maar vooral door het overdadig planten en zaaien van kruiden, grassen, planten, struiken, groente en bomen. Door eigenlijk alles dus.

Om enige grip op dit alles te krijgen, heeft Jesper een plantenlijst opgesteld met kwalificaties per soort. De komende maanden verzamelen we zaden en stekken van deze soorten, bij voorkeur uit de streek. Deze kweken we zo goed als mogelijk op en we zoeken ook Spaanse kwekers en leveranciers van jong plantgoed.

In de winter beginnen we met het bewerken van drie terrassen op de westelijke helling. Er zijn daar mogelijkheden om swales te graven waarmee we regenwater langer vast kunnen houden en uitspoeling voorkomen, en het is nog een te overzien oppervlak.
Rondom de kleine vier hectare grond in eigen bezit, bevinden zich de zogenaamde Roturado gronden, dat zijn percelen in eigendom van de gemeente en al jaren in gebruik door de familie Balaguer. Ze zijn met een tractor echter slecht bereikbaar en daardoor is het merendeel van de amandelbomen door gebrek aan onderhoud dood. We hopen dat we met de ervaringen die we opdoen op de zogenaamde Pino plots, in een later stadium ook die extra hectares te kunnen verrijken met een meer diverse beplanting.